Interview Mevr. Roukema

De saamhorigheid was enorm

Mevrouw Roukema heeft heel haar leven in de Wattstraat gewoond. De huizen zijn in 1923 gebouwd en haar ouders hebben vanaf het begin in de nieuwbouwwoning gewoond. In opdracht van De Vereeniging Volkshuisvesting heeft Piet Sanders het hele complex ontworpen dat ook delen van de Van Leeuwenhoeckstraat, de Stephensonstraat, Franklinstraat en Edisonplein omvat. De straten zien er strak uit.


Geloof
“De saamhorigheid was heel groot. Mensen trouwden bij elkaar in en het was één grote familie. Iedereen deed alles voor elkaar. Het waren grote gezinnen in kleine huisjes. Mensen beleden niet allemaal hetzelfde geloof. Zo vond je rooms-katholieken tussen de Nederlands Hervormden en Gereformeerden. Mijn vader was Hersteld Apostolisch, een rijke gemeente, die nog steeds bestaat. We gingen op zondag naar de dienst in een school op de Stadhouderslaan omdat de gemeente geen kerk kent.

“Na de Oorlog kwamen in de vrije tijd mensen bij elkaar om een kaartje te leggen. De mannen dronken een biertje en de dames een advocaatje met slagroom als er wat te vieren viel. Iedereen was lid van de wijk(buurt)vereniging Singelkwartier, die in Het Centrum op het Broersveld zat. De vereniging deed veel voor de mensen. Je had de jaarfeesten, Sinterklaas voor de kinderen, op Koninginnedag werd van alles gedaan en er werd een zomerkamp georganiseerd in Stroe in Gelderland.

Vivo
“Aan het einde van de Wattstraat op het pleintje waren verschillende winkels te vinden. Er was een waterstoker, melkboer Jan Ruigrok en Koos de Kapper die overal in handelde naast het knippen. Maar daarover zo meteen meer. In de Stephensonstraat had je de Vivo, een kruideniersketen en in de Van Leeuwenhoeckstraat Brussé, de radiozaak die nog steeds bestaat. Vaak woonde men boven de winkel. 

“De Kuup was een bijzonder persoon die op de hoek van de Singel en Oostsingel woonde. Hij was een chagrijnige koopman die overal in zat, bijvoorbeeld in de melk maar hij hield op een stukje grond ook paarden en besloeg ze. Hij kon zijn woorden niet netjes zeggen en vloekte aan een stuk door.

Condooms
Foto R. Kousbroek

“Koos de kapper was een klein driftig mannetje met een alpinopetje en een bril. Hij werd door zijn verschijning vaak in de maling genomen. Je kon bij Koos alles kopen of ruilen.  Lena aan de overkant kreeg als kind van haar broers een dubbeltje om condooms te halen bij Koos. Zelf durfden ze niet, de schijtbakken. Verder gaf hij juridisch advies en dichtte hij. Er waren vroeger veel van die rare figuren.”


Bert van der Waarde